Aan het onderzoek van Fukkink en collega’s deden 110 kinderen uit Nederland mee, waarvan 80 kinderen naar het kinderdagverblijf gingen en 30 kinderen naar de gastouderopvang. De emotionele band tussen professionals en individuele kinderen (affectieve, dyadische professional-kindrelaties) werd gemeten toen kinderen 30 en 42 maanden oud waren (gemiddelde maat) en het sociaal-emotioneel functioneren van kinderen werd gemeten toen kinderen in groep 1 zaten. Voor zover wij weten, is dit het enige onderzoek dat kijkt naar langere termijn effecten van dyadische relaties met professionals in de kinderopvang.
Uit het onderzoek bleek dat kinderen die een conflictueuze relatie met professionals in de kinderopvang hadden, minder sociaal competent waren in groep 1. Sociale competentie gaat over de mate waarin kinderen in staat zijn om op een positieve manier met andere kinderen om te gaan (bijvoorbeeld ruzies oplossen, samen spelen). Relaties met professionals in de kinderopvang hadden echter geen lange termijn effect op de zelfregulatie, het welbevinden en het probleemgedrag van kinderen.
Conclusie: Professional-kindrelaties in de Nederlandse kinderopvang kunnen mogelijk lange termijn effecten hebben op de sociale competentie. Dit geldt vooral voor de mate van negativiteit (conflict) in de relatie. Voorkomen van conflict in de relatie met professionals in de kinderopvang kan dus mogelijk helpen om kinderen een betere start te geven op school. Meer onderzoek is nodig om helder te krijgen of de relatie met professionals ook langere termijn effecten heeft op andere aspecten van de ontwikkeling (bijvoorbeeld probleemgedrag, welbevinden).
