Wat willen ouders eigenlijk écht lezen over hun kind?
Vroeger hielden we heen-en-weer-schriftjes bij, vooral met praktische info over voeding en slaap. Soms schreven we kort dat een kind "heerlijk in de box speelde." Maar met het ouderportaal is er meer mogelijk, zoals groepsschriftjes die tijd besparen. Toch roept dat de vraag op: kiezen we voor gemak of betekenis?
Een algemene opsomming van groepsactiviteiten zegt ouders weinig over hoe hún kind de dag beleefde. Ze herkennen hun kind er vaak niet in terug. Ouders willen lezen over persoonlijke momenten: wat hun kind deed, voelde, ontdekte en hoe andere kinderen én wij daarbij betrokken waren. Dat maakt een verslag niet alleen leuker om te lezen, maar ook waardevoller.
Betekenisvol schrijven geeft ouders inzicht in hun kind én in onze rol als pedagogisch professional. Het laat zien hoe wij kinderen begeleiden, stimuleren en troosten. Zo krijgen ouders een levendig inkijkje in het dagelijks leven op de groep en zien zij hoe belangrijk ons werk is. Een goed geschreven schriftje draagt dus niet alleen bij aan ouderbetrokkenheid, maar ook aan een professioneel beeld van onze opvang. Laten we die tijdwinst benutten om verhalen te delen die er écht toe doen.
Hoe dan?
Een betekenisvol verslag schrijven over de ontwikkeling van kinderen hoeft niet moeilijk te zijn; het vraagt vooral wat tijd en aandacht. Begin met één groepsverslag per dag waarin je álle aanwezige kinderen benoemt, zonder dat elk kind even uitgebreid hoeft te worden beschreven. Let wel op dat je geen kinderen structureel overslaat, vooral de stillere of jongste kinderen. In dit verslag richt je je op activiteiten, belevenissen en interacties, niet op verzorgingsinformatie.
Voor baby’s tot één jaar is een apart, beknopt persoonlijk schriftje nodig met praktische informatie zoals voeding, slaap en bijzonderheden. Dit blijft privé voor de ouders.
Kies in je verslag één of twee momenten van de dag en beschrijf deze levendig en inhoudelijk. Maak hierbij gebruik van foto's, zodat ouders een beeld krijgen van wat je beschrijft. Zorg dat er van ieder aanwezig kind een foto bij zit.
Maak je verslag betekenisvol door in te zoomen op wat een kind ervaart, hoe het reageert, welke interactie er was en hoe jij als pedagogisch professional hebt ondersteund. Je hoeft niet elk punt bij ieder kind te beschrijven, maar deze elementen helpen je om ouders echt te laten zien hoe hun kind zich ontwikkelt en hoe waardevol jouw werk is.
Voorbeeld
‘Vandaag zijn we gestart met het knutselen van paashaasjes. De jongste kinderen begonnen hier enthousiast aan. Iedereen kreeg een verfschort aan, maar voor Lois was dat even wennen. Ze trok het schort tot twee keer toe uit. Toen de bordjes met verf op tafel kwamen, ging haar aandacht daar volledig naartoe. Ze voelde voorzichtig met haar vingertje aan de verf en vergat het schort. Ties kraaide van enthousiasme toen hij de verf zag – hij wist nog hoe leuk het de vorige keer was! Isa dacht even dat het eten was en stak een likje verf in haar mond. Haar gezichtje sprak boekdelen en de verf werd vakkundig weer naar buiten gespetterd!
Buiten genoten de grotere kinderen van het heerlijke lenteweer. Pieter en Daan scheurden over het plein op de tweelingfiets. Maud kroop rustig door het gras en verzamelde madeliefjes voor de juf. Roos was een beetje moe en heeft buiten lekker zitten dromen in de babyschommel, terwijl ze Eren en Koen in de gaten hield, die zandtaartjes bakten voor Mies. Mies kreeg wat zand in haar oogjes; even dikke tranen, maar na een knuffel van de juf kon ze weer verder. Floor sliep bijna de hele ochtend, maar werd daarna lekker geknuffeld en verkende de grondbox. Wat een fijne dag vol zon, spel en verwondering!’
Tot slot
Geniet van het kijken en luisteren naar de kinderen. Ja, deze manier van schrijven is even wennen, maar het is de moeite waard! Je laat ouders zien hoe waardevol jouw werk is en draagt bij aan een professionele, betrokken uitstraling. En niet onbelangrijk: de complimenten van ouders komen vanzelf!
