Natuurervaringen voor baby’s gaan niet alleen over grote avonturen zoals kruipen door de sneeuw, de modder, het gras of klauteren over een boomstam, maar juist ook over de kleine, alledaagse momenten. Wij zien buiten niet als een ‘losse activiteit’, maar als een ruimte waarin het dagelijkse ritme van de baby gewoon doorgaat, met alle voordelen en kansen die de natuurlijke omgeving biedt.
Alles wat binnen en buiten kan, doen we ook buiten
Wat op veel plaatsen binnen gebeurt, doen wij gewoon buiten. We voeden baby’s buiten in een comfortabele tuinstoel, verschonen ze daar waar het kan op een rijdende kar (onze commode) en gebruiken een box op wielen of een wipstoel op een beschutte plek. Zachte camping- of picknickkleden bieden een fijne speelplek op de grond. Zo richten we de buitenruimte in als een verlengde van de binnenruimte, waardoor baby’s op een ontspannen manier de natuur kunnen ervaren terwijl ze hun vertrouwde ritme behouden.
Het gewone wordt ‘buitengewoon’ voor kinderen en professionals
Door buiten te zijn, genieten de baby’s van de zon op hun huid, het geluid van vogels en de wind die zachtjes door de haren waait. Buiten voeden of verschonen, wordt daardoor zoveel meer dan alleen eten of een schone luier aan. Door buiten te zijn, wordt het voeden of verschonen een veel diepere ervaring. En bijvoorbeeld in de box liggen is niet alleen een rustig speelmoment, maar een kans om te kijken naar een natuurlijk mobiel van bewegende blaadjes boven je hoofd of een vogel die voorbijvliegt. Buiten biedt dus een rijke en rustgevende omgeving, waarin baby’s ontdekken, spelen, eten en ontspannen, allemaal met de natuur als vanzelfsprekende aanwezigheid. En het mooie is dat de natuur geen dag of seizoen hetzelfde is. Er is steeds iets nieuws te zien, horen, voelen en ontdekken. En ja, dat is voor de pedagogisch professionals ook een fijne werkomgeving. Je werkt en ontdekt samen met de kinderen wat de buitenruimte, de natuur te bieden heeft, dat geeft groei!”
Twee voorbeelden van hoe waardevol de natuur is voor baby’s
Bij een wandeling door het bos zagen we hoe een 4 maanden oude baby gefascineerd raakte door de bewegende blaadjes. Door simpelweg de kinderwagen dichterbij te zetten, gaven we hem de kans om te voelen, te grijpen en zich te verwonderen over de beweging die zijn aanraking teweegbracht.
In de sneeuw zagen we hoe baby's eerst stil het witte landschap observeerden. Na een tijdje kroop één baby voorzichtig vooruit, de anderen volgden al snel. De sneeuw zorgde voor een andere beleving en maakte het kruipen zwaarder, maar dat weerhield hen niet. Af en toe stopten ze, schoven met hun handschoenen de sneeuw heen en weer en keken verwonderd hoe die beweging ging. Met rode wangen en vrolijke geluiden gingen ze steeds verder.
Wat vraagt dit van de pedagogisch professional?
Deze momenten vragen van de pedagogisch professional om goed te observeren en in te spelen op de nieuwsgierigheid van de baby’s. Je zorgt voor een veilige omgeving, maar geeft ze ook de ruimte om zelf te ontdekken en te experimenteren. Soms zijn er uitdagingen, vooral door praktische zaken zoals warme kleding aantrekken en de verschillende dagritmes van baby’s. Het helpt om het aan- en uitkleden als een activiteit te zien, waarbij je ook echt even in contact bent met het kind in plaats van deze handeling snel te willen doen. Ook de verschillende dagritmes van baby’s vragen soms wat planning, maar door in ritmes te denken in plaats van op de klok te kijken, ontstaat er meer flexibiliteit. En de voordelen wegen echt ruimschoots op tegen de uitdagingen! Buiten wordt elk seizoen een nieuwe ontdekkingstocht en het is prachtig om te zien hoe baby's zich verwonderen en ontwikkelen door in contact te zijn met de natuur.
