Stefan en zijn vriendin zijn in verwachting van hun eerste kind. Dus gingen ze alvast op zoek naar een geschikte kinderopvang. Hoe deden ze dat? Waar let je op, tijdens een rondleiding?
Zijn vriendin werkt zelf in de kinderopvang, maar voor Stefan was alles nieuw. ‘We gaan allebei een werkdag inleveren,’ vertelt hij. ‘We zochten dus kinderopvang voor drie dagen.’
Hebben jullie ook gastouderopvang overwogen?
Stefan: ‘Ja, maar eigenlijk alleen omdat een kennis van mijn vriendin dat doet. Daar wilden we nog mee in gesprek. Uiteindelijk is het toch de kinderopvang geworden.’
Jullie hebben op verschillende plekken een kijkje genomen. Hoe pak je zoiets aan?
‘We keken vooral goed om ons heen. Zo konden we beoordelen of het schoon was, hoe de medewerkers waren, wat voor faciliteiten ze hadden, welke speelhoeken er waren, hoe de slaapkamers eruitzagen, hoe de grondbox eruitzag – dat soort dingen.’
Waarom specifiek die grondbox?
‘Mijn vriendin is voorstander van de pedagogische filosofie van Emmi Pikler. In de praktijk betekent dit dat er veel bewegingsruimte is voor de baby’s, en dat het tempo van de baby leidend is. Ook wordt er heel precies nagedacht over de materialen waarmee de baby’s kunnen spelen. Less is more, is het idee.’
Let je ook op de professionals tijdens zo’n bezoek?
‘Zeker. Hoe ze met de kinderen omgaan. Al is het lastig om dat goed te zien tijdens een rondleiding. Vaak zijn de kinderen namelijk afgeleid door jouw komst. Je bent toch een vreemde die ineens binnenstapt. Maar je kunt bijvoorbeeld wel zien hoe medewerkers tegen de kinderen praten. Bij een van de organisaties zat een pedagogisch medewerker met een baby op schoot op de tablet te werken. Je zag dat de aandacht van de baby naar de tablet ging. Dat vonden we geen pluspunt.’
En let je ook op de kinderen?
‘Ja, we keken naar het geheel. Hoe de kinderen met elkaar spelen, wat ze doen als er geen interactie is met de professionals. Het was toevallig mooi weer tijdens onze bezoeken, dus konden we zien hoe de kinderen buiten speelden.’
Wat waren andere belangrijke elementen voor jullie?
‘Hoe groot de ruimtes waren. Of de kinderen met zand of water konden spelen. Of kinderen buiten konden slapen, en hoe dat dan geregeld was; of het kind veilig lag. Daarnaast voeding. Moedermelk moeten we natuurlijk zelf verzorgen, maar we hebben wel gevraagd of er later ook andere voeding zou worden aangeboden. En het was van belang of ze werkten met horizontale of verticale groepen.’
Waarom dat laatste?
‘Door mijn vriendin weet ik dat er in horizontale groepen vaak wat meer aandacht is voor elk kind. Bij verticale groepen verschilt dat nog weleens. Met name de oudere kinderen worden soms vrijgelaten, omdat ze toch wat makkelijker zijn.’
Stelden jullie veel vragen tijdens de rondleiding?
‘Heel veel. De medewerkers die ons ontvingen, hadden natuurlijk een vast verhaal in hun hoofd, maar dat ging vooral om praktische zaken. Daarom is het goed om te vragen naar wat ze juist niet vertellen. Naar het pedagogisch beleid. Of ze genoeg vaste medewerkers hebben en wat het verloop is. Een van de mensen die ons rondleidden, had die kennis niet meteen paraat. Maar voor ons is dat heel belangrijk.’
Vertelden ze niets over pedagogische kwaliteit? Over de ontwikkeling die kinderen doormaken?
‘Nou ja, ze vertelden over een ouderapp, en over een boekje met aantekeningen. Maar dat ging vooral over voeding of luiers. De ontwikkeling van de kinderen misten we een beetje. Als ik mijn kind straks ophaal aan het einde van de dag, wil ik natuurlijk wel horen of het iets heeft geleerd. Nieuwe woordjes, een nieuwe manier van spelen. Daar zou meer aandacht voor mogen zijn.’
Denk je dat jullie genoeg informatie hadden om een keuze te maken?
‘Nou, ik vond het wel lastig. Het is natuurlijk ons eerste kind. Ik kwam sowieso voor het eerst bij een kinderopvang. Zelf vond ik het in eerste instantie vrij snel goed, maar mijn vriendin was kritischer. Ik had meer speelmateriaal verwacht, zei ze dan. Of meer speelhoeken. Ze vond het opvallend dat er in de peutergroepen die we hebben gezien geen speciale bouwhoek of creatieve hoek was. Sowieso waren de mogelijkheden voor kinderen om zelf materialen te pakken beperkt. Het nodigde niet echt uit tot spelen. Dat bespraken we dan uitgebreid, na afloop.’
Waar hebben jullie uiteindelijk voor gekozen?
‘We hebben drie locaties bezocht, en onze keuze is uiteindelijk gevallen op een agrarische kinderopvang. Daar waren we beiden het meest enthousiast over. We vonden het heel fijn dat er horizontale groepen zijn en dat het kleinschalig is, met maar drie groepen in totaal. Ons kind start bij de “kalfjes” in een groep van acht kinderen tot achttien maanden. Daarna zijn er tot drie jaar de “koetjes” en vervolgens gaat het kind naar de “hooizolder”.’
Hoe ziet de locatie eruit?
‘De kinderopvang is mooi ingericht en de buitenruimte is echt fantastisch! Wat we ook waarderen, is dat er naast de buitenruimte en de boerderij nog veel meer te beleven is. Er worden geregeld uitstapjes gemaakt met de bolder- of fietskar, bijvoorbeeld naar een andere boerderij om aardbeien te plukken. “Was ik zelf maar een peuter,” verzuchtte mijn vriendin tijdens de rondleiding, “ik zou het hier geweldig vinden.”’
Klinkt als een perfecte match.
‘Ik heb zelf een agrarische achtergrond, en mijn vriendin werkt dus in de kinderopvang. Die twee werelden komen op deze plek mooi samen. De rondleiding maakte ook indruk. Het was de laatste locatie die we bezochten, maar de eerste waar we drinken kregen aangeboden, en waar we even rustig konden zitten voor een gesprek. Ook was het de eerste keer dat iemand informeerde naar de zwangerschap en hoe die tot nu toe verliep. Zo werden meer vragen over onze achtergrond gesteld. Dat was ons bij andere rondleidingen tegengevallen: dat wij zo weinig vragen kregen. Het is een kleine moeite en je voelt je meteen welkom.’
Hebben jullie gebruikgemaakt van het Expertisecentrum bij de zoektocht? De praktijkvoorbeelden bijvoorbeeld?
Stefan lacht. ‘Ik leun vooral op mijn vriendin, in deze. Zij doet dat zeker. Daarom weet ze hoe het er bij andere kinderopvangorganisaties aan toegaat. Eigenlijk is het een beetje lui van mij. Al heb ik wel een eigen mening hoor. Ik loop niet zomaar achter haar aan.’
Misschien toch eens een kijkje nemen. Kun je straks zelf ook vragen stellen.
‘Ja, dat zei mijn vriendin ook al: als jij ons kind straks ophaalt, wat zou je dan van medewerkers willen weten? Daar ga ik me op voorbereiden, en daar kan ik het Expertisecentrum goed bij gebruiken inderdaad.’
